Kibol prezydentem?

 I bardzo dobrze!

Wyskoczyliśmy na chwilę spod siekiery kata, który chciał nas przygwoździć zamordystyczną ustawą o cenzurze ukrytej pod hasłem "mowa nienawiści". Ustawie, która służyć miała globalistycznym elitom i ich polskiej ekspozyturze i agenturze, by można było przy pomocy sądów i prokuratury udupić każdego kto mógłby w mediach atakować ten bandycki układ. By można było zamykać ludzi za poglądy i kontestowanie władzy. By jakakolwiek krytyka władzy, globalistycznej międzynarodówki i ich agentury w Polsce, była niemożliwa.
I wiele wskazuje na to, że zostało to na jakiś czas ukrócone.

Jeśli uda się wznowić realną kontrolę na granicy polsko-niemieckiej, może uda się także ukrócić napływ migrantów zrzucanych nam przez Niemców w ramach dywersji na tyłach.

Może uda się zmontować siłę, która przytnie zapędy UE w kwestii szaleństwa związanego z religią klimatyzmu.
Może wreszcie uda się nam nie wejść do wojny.

I właśnie dlatego facet z taką przeszłością jest tu, na stanowisku prezydenta potrzebny.
I oby kazał się tym kibolem, który potrafi przeciwnikowi – w ten czy inny sposób, przypierdolić, bo tylko to daje szansę by ta walka była skuteczna i przyniosła jakieś wymierne rezultaty.

Czasy się zmieniają

 A my jesteśmy tu gdzie byliśmy.

Może to i dobrze. Świat ruszył z kopyta, zarazy, wojny, kryzysy, migracje ludności. W Polsce tymczasem sielanka. Grzeją nas tematy absurdalne i w tym kontekście nieistotne.

Nikt się nie przejmuje tym co wokół, bo chłop pańszczyźniany nie musi martwić się o takie sprawy. Byle micha była pełna i na głowę nie kapało.

I póki jest stabilny dobrobyt, będziemy sobie w Polsce na spokojnie przyglądać się sprawom niczym kibice. I to nie tacy, którzy robią ustawi po lasach, ale ci, którzy biernie przyglądają się zdarzeniom, tak jakby nic od nich nie zależało i nic nie miał na nich wpływu.

Nie pisałem tu nic od dawna, niemal zapomniałem o tym blogu, ale przeglądając mój stary wpis, ten o wskakiwaniu na Titanica, wpis z 2012 roku przewidujący, niemal bezbłędnie, co wydarzy się w kolejnych latach - zrozumiałem, że trzeba wrócić do aktywnej publicystyki.

Jutro wybory prezydenckie i znów zacznie się kocioł. I może dobrze, może właśnie to jest pożądany stan w jakim powinniśmy być, w nieustannym ruchu, by nie porosnąć mchem, niczym leżący kamień.

Zdaję sobie sprawę, że czytelników jest tu już obecnie niewielu, ale jeśli jesteście, dajcie znać w komentarzach. Nawet krótkim wpisem dla poszerzenia zasięgów. 
Bez porządnego feedbacku bowiem, ciężko będzie pisać w próżnię, zaś wy Drodzy Czytelnicy, skazani będziecie wkrótce na to co podrzucą wam algorytmy, na przefabrykowane wpisy pochodzące od AI ukierunkowane pod pogłębianie apatii społecznej i sprawiające, że wszyscy zaniechają już jakiejkolwiek aktywności intelektualnej, by stać się drętwymi manekinami, biernymi odbiorcami treści spreparowanej niczym bezkształtna masa.

A chyba tego nie chcemy?